روش ساخت ژل کتیرا

مواد لازم:

1.حدود  10 الی 50 گرم کتیرای خالص که میتوانید از عطاری تهیه کنید فقط یادتون باشه موقع خرید کتیراها زیاد خورد نباشن تا راحت بشه به نسبت ازش ژل گرفت

2.یک عدد بطریه در دار که من از بطریهای ژل آتوسا استفاده میکنم

3.آب ترجیحا جوشیده

مراحل ساخت:

ابتدا حدود 5 تا 7 عدد برگ کتیرا که ما فرض میگیریم هر کدوم اندازه یه سکه ی 10 تومانیه قدیمی هستشو داخل ظرف میریزیم سپس آب جوشیده ولرم بهش اضافه میکنیم تا جایی که آب به دندانه های بالای ظرف برسه بعد درشو میزاریمو یه 12 ساعتی صبر میکنیم بعد هر نیم ساعت 1 ساعت یه تکون حسابی بهش میدیم تا قشنگ قراقاطی شه! بعدش یه چند ساعتی هم میزاریمش تو یخچال تا حسابی خودشو بگیره.

حالا شما وقتی در ظرفو باز کنیو چپش بکنی کتیرا به ظرف چسبیده تکون نمیخوره البته این اندازه مواد برای این غلظت بود اگه شل تر بخواین یا آبو بیشتر کنین یا کتیرارو کمتر. البته تو دفعات بعدی دیگه دستتون میاد چه قدر بریزید.

برای اینکه هیچ وقتم بو نگیره همیشه تو یخچال بزاریدش!!!

صلوات

نظرات

به نام خدا

Reza

سلام به اون اهل دلی که بی ریا و باصفاست

قلب پر از محبتش همیشه با یاد خداست

دور باشه از وجودتون هرچی غم و هرچی بلاست

گفتم سلامی عرض کنم نگید رضابی وفاس....

شب عاشورا

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

امشب شب عاشورای خسرو خوبان است – از بهر هفتاد و دو تن زهرا پریشان است

جن و ملک زین ماجرا غمگین و نالان است – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

امشب حسین بن علی اندر دعا باشد – تا صبح مشغول عبادت با خدا باشد

فردا سر نورانیش بر نیزه ها باشد – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

امشب به خیمه اصغر شیرین زبان خواب است – فردا ز سوز تشنگی نالان و بی تاب است

در کربلا از بهر طفلان آب نایاب است – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

فردا حسین تشنه لب تنهای تنها می شود – از ظلم جور کوفیان افسرده زهرا می شود

گریان ز هجر اکبرش غمدیده لیلا می شود –  در عالم، در عالم  فریاد شور و شین است

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

فردا در این صحرا شود کشته علی اکبر – گردد جدا دست از تن عباس نام آور

باشد حسین بن علی بی مونس و یاور – در هر جا، در هر جا، آوای یا حسین است

واویلا، واویلا، شب قتل حسین است (2)

مقتل امام حسین علیه السلام

امام حسین(علیه السلام) فرزند امام علی بن ابیطالب(علیه السلام) و بزرگ بانوی عالم، فاطمه زهرا (علیهاالسلام) است. او در روز سوم یا پنجم ماه شعبان سال چهارم هجرت، بعد از امام حسن مجتبی در مدینه به دنیا آمد. در روایات فراوانی آمده است که آن حضرت از بطن مادر در شش ماهگی - چون یحیی بن زکریا(علیه السلام) - به دنیا آمد.(1) حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) هشت سال با جد خود و سی و هشت سال همراه با پدر و چهل و هشت سال با برادرش امام مجتبی(علیه السلام) و ده سال پس از امام مجتبی(علیه السلام) زندگی کرده است. شهادت سومین امام ما در سال 61 هجری اتفاق افتاده است. بنابراین عمر شریف ایشان 57 سال و چهار ماه و 25 روز خواهد بود.(2)

 

شوق باران...

شوق باران...

 

خشکسالی عنان طاقتم را بریده بود٬

هر روز به امید نیم قطره بارانی به آسمان چشم می دوختم...

تخم نا امیدی در شوره زار قلبم جوانه می زد٬ 

غرق در خیال باران در کنج منزل نشسته بودم که ناگهان صدای خروشان رعد مرا به خود آورد...

چترم را برداشته و از منزل خارج شدم...

جوانکی را دیدم که قطرات باران را بر وجودش حس می‌کرد..

زیر باران چنان پایکوبی می کرد و به دور خود می‌چرخید تو گویی باران به سفارش او می بارد!

گفتمش: زیر چترم بیا تا خیس نشوی!

نگاهی پرمعنا به من افکند و گفت:

برای سبک شدن باید خیس شد!

تو باران را نمی فهمی پس با چترت خوش باش!

باران برای تو نوازشگر پنجره ی اتاق است اما برای من موهبتی است الهی تا فراموش نکنم آسمان کجاست!

درخت سبز داند قدر باران

تو خشکی قدر باران را چه دانی؟!

بیاد سخنان سهراب افتادم:

« چترها را باید بست٬

زیر باران باید رفت٬ 

فکر را٬ خاطره را٬ زیر باران باید برد٬

با همه مردم شهر زیر باران باید رفت٬ 

دوست را زیر باران باید دید٬

عشق را زیر باران باید جست٬

زیر باران باید چیز نوشت٬ حرف زد٬ نیلوفر کاشت»

چترم را بسته و وجودم را به قطره های باران سپردم٬

خدای من ...چه لذتی داشت؟!

باران را حس می کردم٬

همچو کودک داستان « باز باران» از خوشحالی می پریدم...

آه...چه سالها که این چتر ننگین مرا از باران محروم کرد..

 

برادر و خواهرم...

 

ماه رمضان فرا رسید..

باران رحمت الهی می بارد٬

بنگر کدامین چتر تو را از حس باران محروم می کند٬

چترت را ببند..

باران را حس کن.

 

شوخی با خدا

خداوندا !

اگر روزی‌ بشر گردی‌
ز حال بندگانت با خبر گردی‌
پشیمان می ‌شوی‌ از قصه خلقت از این بودن ، از این بدعت
خداوندا تو مسئولی
خداوندا تو می ‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن
در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی ‌می ‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است . . .

خدا

خدایا

مرا که آفریدی 

"گارانتی هم داشتم" ؟؟؟

دلم دیگر کار نمیکند

این روزها شبیه شیشه ی ماشین شده ام!

خرد و تکه تکه شده ام...

اما از هم نمی پاشــــــــم

ولی شکسته ام

باورکن!!